الگوی مقاومت دارویی سویه های اسینتوباکتر بومانی مقاوم به کارباپنم جدا شده از بخش مرجع سوختگی در شمال شرق ایران

مقدمه اسینتوباکتر بومانی، یک باکتری گرم منفی فرصت طلب، به دلیل توانایی بقای بالا و همچنین استعداد دریافت مقاومت به آنتی­بیوتیک­های مختلف، امروزه به عنوان یک تهدید در عفونت­های بیمارستانی به ویژه بخش­های مراقبت ویژه تلقی می­شود. تاکنون گزارش­های محدودی درباره الگوهای حساسیت جدایه­های بالینی اسینتوباکتر بومانی مقاوم به چند دارو به ویژه مقاومت به کارباپنم، از بیمارستان­های مختلف ایران به ویژه شهر مشهد وجود دارد. روش کار در این مطالعه 54 سویه اسینتوباکتر بومانیمقاوم به چند دارو از بخش مرجع سوختگی بیمارستان امام رضا (ع) طی مهر ماه تا اسفند ماه 1392 جمع آوری شدند. آزمون حساسیت به آنتی­بیوتیک به روش کربی- بائر برای هر جدایه انجام شد. فراوانی ژن­های مختلف مسئول مقاومت به کارباپنم ها با استفاده از روش pcr بر روی هر جدایه بررسی شد. نتایج میزان مقاومت به آنتی­بیوتیک­های آزموده شده بیش از 95% بود. به علاوه این مطالعه شیوع بالای ژن های blavim،blaimp ،blatem ،blaadc ، oxa-like23، oxa-like24،oxa-like51، oxa-like58 وisaba1 ، را نشان می­دهد که مقاومت به عوامل آنتی­بیوتیکی کلاس­ بتالاکتام را واسطه­گری می­کنند. نتیجه گیری این نتایج نشان می­دهد که تمامی جدایه­ها به آنتی­بیوتیک های مهم بالینی در کلاس بتالاکتام که در درمان عفونت های این باکتری کاربرد دارند، مقاوم بوده­اند. این نتایج مطالعات بیشتر بر روی تجویز منطقی دارو در درمان اسینتوباکتر بومانی را پیشنهاد می دهد.